Verhuisd!

17 augustus 2015 - Bantry, Ierland

Ten eerste wil ik iedereen even bedanken voor alle reacties op mijn blog via reislogger, whatsapp of facebook. Dit stimuleert mij om te blijven schrijven, dus dankjewel!

(Mochten jullie zeker willen weten dat jullie zien wanneer ik een verhaal schrijf, dan kun je jezelf toevoegen aan de mailinglijst. Facebook schijnt het niet altijd op mijn tijdlijn te zetten)

Verhuizing!:

Ik ben verhuisd! Dit had ik zelf ook niet verwacht toen ik bij Mike aankwam. Maar ik kon me niet langer vinden in de manier waarop hij met zijn wwoofers omging. Zo wilde hij vorige maandag weer dat wij om 7.00uur klaar zouden staan om naar de markt te gaan. (ik had hier al ernstige vraagtekens bij toen ik zag dat hij aan de wijn begon, dit heb ik hem ook gezegd) Vervolgens hoorde ik hem om 5.30 uur met een dronken kop al zingend en lallend naar bed stommelen (raven zoals hij het zelf noemt). Om ons vervolgens in de middag te verwijten dat wij hem niet wakker hadden gemaakt!

Een andere keer zat ik in de ochtend rustig aan het ontbijt toen Mike ineens al stuiterend voor me stond. Hartstikke energiek en dronken maar amper in staat om de botervloot te pakken. Dit leek althans in slow motion te gaan, en  hij viel bijna voorover door het gewicht van de bijna lege botervloot. Vervolgens vond hij het een goed idee om met een kettingzaag enorme bomen om te gaan zagen. Dat terwijl ik daar vlakbij in de buurt hout aan het hakken was. Volgens mij heb ik meer naar hem en de vallende bomen gekeken dan dat ik eigenlijk zag wat ik zelf aan het doen was.(valt nog mee dat ik, al Mike observerend, niet mijn eigen vinger er af heb gehakt :)) Hij zei nog wel, met dubbele tong, dat hij mijn ouders had beloofd voorzichtig met mij te zijn, dus dat hij heus wel uit zou kijken (zwalk zwalk). .

Ondanks dat ik het werk heerlijk vond en de plek me uiteindelijk prima beviel ondanks alle viezigheid, backtobasicheid en rommeligheid heb ik dus begin dit weekend besloten te vertrekken. Gelukkig had ik een nummer van een reservehost achter de hand. Zij lieten me op zaterdag weten dat ze plek hadden, en op zondag ben ik hier  gearriveerd. Mike was echter weer dronken geweest die avond dus ik had hem op zaterdag niet gezien en zondagochtend lag hij nog te slapen. Dit voelde zo niet goed om het hem niet live te kunnen zeggen. Ik voelde me alsof ik weg sneakte in de nacht. Uiteindelijk heb ik hem toch nog kunnen spreken een halfuur voor ik wegging terwijl ik al een brief voor hem had klaarliggen. En hij pakte het verdacht goed op. Volgens mij voelde hij zich schuldig. Toen ik de afrijlaan afreed kon ik weer diep ademhalen. Op naar een nieuw avontuur!

Zomer in Ierland!:

Dat ik dit nu typ terwijl het weer pijpenstelen regent laat ik gewoon lekker buiten beschouwing. Het is zomer in Ierland! Ik had me vooraf ingesteld op slecht weer in Ierland en zoals ik eerder schreef heb ik daar dan ook nooit echt last van gehad. Maar toch heeft het zonnetje een ontzettend positieve invloed op mijn ervaringen hier! Het ziet er allemaal net ietsje mooier en nog groener en kleurrijker uit (ja mam, je had gelijk! :)) . Zo mooi ook hoe andere zintuigen dit  zomerse gevoel nog meer kunnen versterken. De kraai die roept herinnert me ineens aan de vakanties van vroeger op de camping alsook het geluid van mijn slippers knisperend in het grint. De geur van versgemaaid gras. En de geur van dennennaalden al me voortaan terug doen denken aan de zomer in Ierland in plaats van aan kerstmis.

Wat natuurlijk ook bij de echte zomerse ervaring hoort is zwemmen! Ik had niet gedacht dit nog mee te maken in Ierland. Maar toen het weer het zaterdag toch echt even toeliet heb ik alle moed verzameld. Snel zwemspullen gepakt en naar een idyllisch afgelegen meer tussen de bergen gegaan. Het water was  brrrr, uit het water komen was brrrr en me omkleden was brrrr .Maar zoals de Ieren zeggen, de zomer moet je hier zelf creëren, en dat is precies wat we hebben gedaan.

Ierse warmte:

Ondanks de brrr is Ierland een ontzettend warm land! En hiermee ben ik deze week overspoeld. Ik ben twee keer alleen op het terras beland deze week, maar het alleen zitten op een terras hier lijkt nooit lang te duren. Beiden keren zaten er voor ik het wist andere mensen bij mij aan tafel. En niet perse omdat er geen andere tafeltjes vrij waren, maar vooral omdat ze het gewoon leuk vinden om met je te kletsen en geïnteresseerd zijn in je verhaal. Zo was er de oude dichter die iedere keer als iemand vroeg waar hij geboren was, hij steevast antwoordde: "in heaven". De man waarmee de dichter en ik aan de praat raakte en die vervolgens met twee pints voor ons weer naar buiten kwam. En het stel dat mij heeft uitgenodigd om naar hun boerderij te komen in Engeland. De ontmoetingen gaan hier zo spontaan en vanzelfsprekend. Waar je in Nederland er niet op zou komen om bij vreemden aan tafel te gaan zitten is dat hier heel normaal waardoor de leukste ontmoetingen en gesprekken ontstaan. Zit je dan ineens met 6 aan een tafel waar bijna niemand elkaar kent.

Nog een moment van warmte is dat ik mijn nieuwe host overviel met een telefoontje op zondagochtend (ik belde haar nog wakker ook), en ik die middag al welkom was. Mijn bed keurig opgedekt en boter e.d. in mijn koelkast.

Nieuwe host:

Bee en Mark waren dus zo gastvrij om mij gisteren nog te ontvangen. Ontzettend lieve mensen! Die trouwens wel erg van een babbel houden :) Soms is er geen speld tussen te krijgen, maar ze zijn ontzettend lief en zitten vol humor! En ik mocht vandaag gelijk een dag mee op stap naar Cork. Een heerlijke eerste dag!

Ik heb hier mijn eigen studiootje met keukentje, badkamer en ruim slaapgedeelte. Dus ik heb het wederom goed getroffen. Wat een heerlijke manier van reizen is dit toch! Ken je het gevoel dat als je in het donker over straat loopt je stiekem door de verlichtte ramen wil spieken om te zien hoe andere mensen hun leven leiden? Dat is eigenlijk precies wat dit is! Maar dan krijg je ook nog de mogelijkheid om er even echt onderdeel van uit te maken. Voelen, proeven en zien hoe zij in het leven staan. Daar van meegenieten, veel leren en hopelijk ook nog wat achter kunnen laten. Kortom, ik geniet!!!

 

Foto’s

7 Reacties

  1. Mamamarian:
    17 augustus 2015
    Heeeeyyyyyy lieverd. Goed en netjes opgelost met Mike.
    Wat een heerlijk verhaal weer. En wat heerlijk dat ik een klein beetje gelijk krijg dat één zonnestraaltje, belevingen en kleuren nog mooier kunnen maken. Ga lekker door met genieten!!!! Dikke en dan ook echt een HEEEELE dikke kus!! I love jou so muts!!
  2. Buufke:
    17 augustus 2015
    Goed bezig buuf! En goed besluit zo te lezen van de drunken sailer (wwoofer owner)

    Tof geschreven weer! Xx
  3. Ellie:
    17 augustus 2015
    Hoi Manon, iedere keer als ik je brief lees verbaasd het me zoals jij je staande houd en voor ieder probleem een geschikte oplossing weet.
    Ik vind het fantastisch wat je doet, en hopelijk volgen er nog veel zonnestralen zodat je nog veel kunt genieten van het land en leuk gezelschap.Groetjes en maak er iets moois van, Ellie.
  4. Erica:
    17 augustus 2015
    He Manon. Het is zo leuk om je verhaal weer te lezen. Gelukkig ben je weg bij die Mike. En heb je weer leuke andere mensen ontmoet.
    Tot je volgende verhaal weer.
    Groetjes en een dikke knuffel xxx
  5. Arend:
    18 augustus 2015
    Wat een mooie blog weer. Fijn dat je weer een leuke plek gevonden hebt!
  6. Sandra:
    18 augustus 2015
    Genieten weer op je nieuwe plekkie! Top dat je zo snel wat anders gevonden heb.
    Wat leuk zeg om te lezen wat de mentaliteit daar is als je naar t terras gaat. Je bent daar nooit alleen ☺️
    Heel veel liefs XX
  7. Jolanda:
    18 augustus 2015
    weer een topverhaal manon.
    Al blijf ik natuurlijk wel op de hoogte via jullie mam, toch weer leuk om te lezen hoe je alles beleefd.
    Veel plezier op je nieuwe adres
    xx jolanda